De ervaring van Ronald (onderzoeksverpleegkundige)
Een probleem heeft vaak meer dan tien oplossingen. Waar baseer je dan je aanpak op? Op wat je altijd gewend bent? Of op wetenschappelijk onderbouwde kennis? Onderzoeksverpleegkundige Ronald Visser (51) pleit voor dat laatste. Begonnen als dialyseverpleegkundige, heeft hij zich de sterk gemaakt voor meer verpleegkundig onderzoek binnen de dialysezorg. Bij Dianet maakt hij zijn ambities waar.
“Artsen combineren onderzoek doen vaak met patiëntenzorg. Voor verpleegkundigen ligt dat lastiger. Binnen Dianet krijg ik die ruimte. Een deel van mijn tijd besteed ik aan opzetten en uitvoeren van onderzoek en analyse van resultaten. Daarnaast voer ik dialysebehandelingen uit. Die combinatie is prettig; ik kan zaken bij patiënten toetsen en krijg direct feedback of iets werkt.
Zachte onderwerpen
Wetenschappelijk onderzoek heeft me altijd geïnteresseerd. Na mijn dialyseopleiding ben ik verplegingswetenschappen gaan studeren. Onderzoek van artsen is vaak medisch, terwijl verpleegkundig onderzoek de zachte kant van zorg belicht. Bijvoorbeeld hoe patiënten angst en pijn ervaren of hoe je ze kunt leren omgaan met veranderingen in levensstijl. Er is veel aandacht voor zelfmanagement: zo gebruiken we een PAM (Patient Activation Measure) voor dialysepatiënten. Daarmee meten we hoe en in welke mate een patiënt vindt dat hij zelf zijn gezondheid kan verbeteren.
Evidence based
Met het doen van onderzoek ondersteun ik collegaverpleegkundigen, zodat zij hun werk nog beter kunnen uitvoeren. Ik wil zoveel mogelijk evidence based werken. Op die manier doen we een interventie omdat het bewezen effectief is, niet omdat we het al jaren zo aanpakken. En er zijn genoeg onderwerpen die ik graag wil onderzoeken: gezondheidsvaardigheden en de invloed van laaggeletterdheid bijvoorbeeld.

Waardevol onderzoek
Verpleegkundig onderzoek kan waardevol zijn voor dialysepatiënten. Er wordt veel medisch onderzoek gedaan, maar je vindt weinig verpleegkundigen met een masteropleiding op de werkvloer die onderzoek doen. Daardoor is er minder aandacht voor die zachte kant, terwijl die juist belangrijk is. Dialysepatiënten hebben vaak meerdere aandoeningen en een beperkte overlevingskans. Als hun kwaliteit van leven verbetert door onderzoek naar concepten als angst en symptoomlast, kun je echt het verschil maken.